Diepgaand in gesprek met JP, een bewonderenswaardige collega bij Springplank, onthult hij zijn persoonlijke strijd met het vragen om hulp. “Ik ben niet goed in hulp vragen, want vaak deed ik dit pas als de nood al te hoog was. Dit komt ook wel door een stukje schaamte,” deelt JP openhartig.

Zijn woorden resoneren met de uitdagingen waarmee velen van onze kandidaten worden geconfronteerd vanwege de stigmatisering rond dak- en thuisloosheid, wat een gevoel van schaamte kan creëren en het stellen van een hulpvraag bemoeilijkt.

Na vier jaar in zijn eigen netwerk te hebben verbleven, zette JP uiteindelijk de stap om contact op te nemen met Springplank. “Ik had geluk dat ik zo snel terecht kon in een traject van Springplank. Ik werd aan de slag gezet om zelf dingen te gaan regelen, en door dingen aan te pakken, merkte ik al snel dat mijn angst afnam.”

Vandaag de dag is JP actief bij een van de opvanglocaties van Springplank in Oekraïne. “Dit was de beste beslissing ooit,” benadrukt JP. Hij deelt zijn positieve ervaringen over zijn werkplek, waar hij wordt omringd door leuke collega’s en waar zijn kwaliteiten niet alleen meetellen maar ook worden gewaardeerd. Het is een bewijs van de veerkracht van individuen zoals JP, die met de juiste ondersteuning en kansen hun weg terugvinden naar een hoopvolle toekomst. Bij Springplank streven we ernaar om dergelijke transformatieve verhalen te faciliteren en te vieren, waarbij elke stap vooruit een triomf is in de reis naar herstel en opbouw.